Suna Kıraç’ın çocukluk, okul yıllarının yanı sıra iş hayatından kesitlerin yer aldığı sayı, ‘hayata merhaba, iş hayatında bir ‘Koç kızı’, Suna’yı yaşamak, bir ömre sığan muvaffakiyetler, bir ömrü aşan mefkureler, ülkesine hizmet etmenin mükafatı, tüm hikayelerden geriye kalan: Suna Kıraç’ kısımlarından oluşuyor.

Suna Kıraç, 3 Haziran 1941 yılında hayata ‘merhaba’ diyor. Çocukluk anılarına yer verilen Suna Kıraç’tan şöyle bir alıntı yapılıyor: “Kendi işini kendi hâlleden, kolay kolay hastalanmayan ve hasebiyle aile içinde ‘sorunsuz’ büyüyen bir çocuk olarak görüldüm.”

Tabuları yıktı

Türkiye’de çağdaş manada birinci üst seviye iş bayanı da olan Suna Kıraç, şimdi öğrenciyken ‘zengin ailelerin kızları çalışmaz’ önyargısını, annesinin dayanağı ve babasının kararıyla kırıyor.

Kıraç, 1960 yılında Vehbi Koç’un asistanı olarak başladığı iş hayatında Türkiye’nin endüstrileşme seyahatine tanıklık ve öncülük ediyor. Kıraç, babası Vehbi Koç’un iş hayatındaki yaklaşımının şekillenmesine dair katkısından şöyle bahsediyor:  “Kurucumuz Vehbi Koç’la çok yakın çalışmış olmanın bana büyük katkıları oldu. İş disiplininde, sorumluluk taşımakta, kıymetlerimize sahip çıkmakta daima kendisini örnek aldım.”

Âlâ yetişmiş gençliğin değerine dikkat çeken Suna Kıraç, Koç Lisesi’nin kapılarını açıyor. Koç Üniversitesi ise en büyük hayaliydi. Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü ise Suna Kıraç’ın ‘ilk göz ağrısı’ olur.

Kıraç, 1995’te Türkiye Cumhuriyeti Devlet Üstün Hizmet Madalyası’na paha görüldü. Suna Kıraç anılarını anlattığı ‘Ömrümden Uzun İdeallerim Var’ isimli otobiyografisine şu atıfla başlamıştı: “Beni yaşatan İpek’e, Beni(mle) yaşayan İnan’a…”