2 yıl evvel lösemi teşhisi konulan Emir’e çabucak nakil olması gerektiğini söyleyince aile ilik aramaya başladı. Bütün aileden kan örnekleri alındı lakin uyumlu çıkan olmadı. İlik arayışı sürerken müjdeli haber aileye geçtiğimiz yıl Eylül ayında Almanya’dan geldi. Yüzde yüz uyumlu donör bulunmuştu. Nakil için hazırlık yapılırken, aile donörün son anda vazgeçtiğini öğrendi. Buyruk ve ailesi yıkılırken, tabipler da anne İrem Taflan’dan yarı uyumlu nakil yapmaya karar verdi.

Lakin anneden alınan ilik küçük Emir’le uyuşmadı. Buyruk tekrar kemoterapilerle ağır bir tedavi sürecine girerken geçen Nisan ayında aileye Türkiye’den bir bağışçının iliğiyle Buyruk ortasında yüzde yüz ahenk olduğu bilgisi ulaştı. Lakin ailenin bu sevinci de uzun sürmedi. Bütün denetimler tamamlanıp Buyruk, uygun iliği almaya hazır hale gelince, donör bağıştan vazgeçti. Aile ikinci defa birebir hayal kırıklığını yaşadı. Milliyet’in “Ne olur vazgeçmeyin” manşetiyle dramını gündeme getirdiği Buyruk, daha fazla dayanamadı. Küçük çocuk tedavi gördüğü Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde geçtiğimiz çarşamba günü hayatını kaybetti.

Milliyet’e konuşan acılı anne İrem Taflan, “Ankara TürkKök’ü aradım, doktora vazgeçen donöre ulaşması için yalvardım. Tabip donöre Emir’in durumunu anlattığı ve ikna ettiğini söyledi. Fakat bu duruma pek sevinemedik. Zira Emir’in durumu çok ağırdı ve nakil olabilecek durumda değildi. Geç kalmıştık. Biz çok savaştık fakat donörleri bizi yarı yolda bıraktı, başaramadık. Tekrardan kabul eden donör vazgeçmemiş olsaydı, Buyruk yaşayabilirdi. Oğlumu yaşatamadım” dedi.