Ebeveynlerin birçoğu çocuklarına “Ödevini yap” demekten yoruluyor, çocuklarının bu sorumluluğu onlar söylemeden yapmasını istiyor. Lakin çocuğa ödev yapma sorumluluğunu kazandırmak vazifesi yeniden ebeveynlere düşüyor. Ruhsal Danışman Sıla Salantur, ödev yapma sorumluluğu konusunda kilidi açan anahtarın çocukla ebeveyn ortasında kurulan bağlantı köprüsü olduğunu söylüyor. Ebeveyn ile çocuk ortasında bağ yoksa hiçbir disiplin prosedürünün işe yaramayacağını hatırlatan Psk. Dan. Salantur, bu bağı kurmak için nasihat, ikaz, kıyaslama, hakaret barındırmayan büyük bir dikkatle çocukla geçirilen anların sayısını çoğaltmakla gerektiğinin altını çiziyor. Psk. Dan. Salantur, “Size en çok çocuğunuz ile yaptığınız ne kahkaha attırıyor? Oyun oynuyorsanız bu müddetin ne kadarında çocuğunuzla olan an’ın içinde kalabiliyorsunuz? Ne kadarında “Şu oyun bitse de en sevdiğim diziyi izlesem… Şu maili atayım oyun bitince… Uyusa da yarın için yemeği hazırlasam üzere cümleler ne sıklıkta geçiyor zihninizden? Yanıtınız “Evet çok sık” ise o halde elbet ki çocuğunuzla ödev konusunda yaşadığınız zorluğun üstesinden gelmeniz neredeyse imkânsız. Çocukların gözünde daima olarak yapması gerekenleri hatırlatan ve beklenileni yapmadığı durumlarda da parmak göstermek ceza veren ebeveynler olursa çocukların tek öğrendiği ebeveynleri tarafından şartlı sevildikleri olur. Bu nedenle öncelikle bu bağı kurmanız gerekir” diyor.

Çocuğunuzla toplantı yapıp karar alın

Çocuğa ödev yapma sorumluluğu kazandırmak için bağın yanı sıra disiplinin de kıymetine değinen Psk. Dan. Salantur, kelamlarını şöyle sürdürüyor: “Çocuğumuzla bu bahiste bir ortak karar toplantısı yapmak ve hudutların konduğu bu evrede çocuğumuzun kararlarını da göz önünde bulundurmak müspet disiplin prosedürleri ortasında yer almaktadır. “Ödevlerini bizlerin sana “Hadi!” demesine gerek kalmadan yapman için neye muhtaçlığın var? Ödev öncesi bizimle ortaklaşa yapmak istediğin bir aktiflik var mı? Hangi dersin ödevinden başlamak senin içsel motivasyonunun artmasına yardım eder?” üzere sorularla soru ile ödev yapılma hareketine ait somut ve uygulanabilir kararlar vermelisiniz. Akabinde da “Bu karar senin için uygun mu? Değiştirmek istediğin bir kısım var mı?” diye sormak ve mutlu olmadığını hissettiğimiz durumda da kararı tekrar gözden geçirmek tesirli sonuçlara ulaşmanızı sağlayabilir.”

Ebeveyn olmak, çocukluğumuzun devamı demek

Ebeveynlerimizle ödev bahisli ilişkimizdeki benzeri örüntüleri kendi çocuğumuzla olan bağımızda de birebir gözlemliyor olmamızın bir tesadüf olmadığını söyleyen Psk. Dan. Sıla Salantur,   “Ebeveyn olmak, çocukluğumuzun devamı. Bir de çocukluğumuzda edindiğimiz inançlarımız var. Bunların bir kısmı olumluyken bir kısmı da olumsuz olabiliyor. “Ben değersizim, yetersizim”  gibi… Pekala, çocuğumuzun ödev yapmaması benim kendimle ilgili hangi inancımı besliyor ve bundan ötürü büyük bir rahatsızlık duyuyor olabilirim? Bana benim yetersiz olduğumu söylüyor olabilir mi? Çocuğumun ödevinden duyduğum rahatsızlık sanki benim kendi geçmişimle ilgili olabilir mi? Ebeveyn olmak, kendimizle olan temasımızı arttırmak ismine pek çok perde aralıyor temelinde. Bize düşense perdenin gerisinde olup biteni fark etmek ve dönüştürmek” diyor.