Arhavi ilçesinde yaşayan Mecit Çeliktaş, 5 yıldır butik atölyesinde ahşap oyma sanatıyla yakından ilgileniyor. Ahşapları tıpkı bir nakış üzere işleyen Çeliktaş, günlerce, hatta yıllarca bir yapıtın üzerinde personellik yapıyor. Ahşaptan kapı, dekoratif eşyaların yanı sıra oyuncaklar da yapan Çeliktaş, hiçbir makine yardımı almadan, büsbütün el personelliği ile ahşaba hal veriyor. Bilhassa ahşaptan yaptığı kapılar büyük ilgi gören Çeliktaş, sipariş üzerine Türkiye’nin her yerine yaptığı kapıları gönderiyor. Atölyeden arta kalan vakitlerinde müzikle de uğraşan Çeliktaş, saz, bağlama, kaval, gayda ve tulum üzere birçok enstrümanı da çalıyor, yenisini üretip, tamiratını da gerçekleştiriyor. Çeliktaş, uyku haricinde neredeyse tüm vakti sanatsal faaliyetlere geçiriyor.

‘KENDİ EMEKLERİMLE BU SANATI ÖĞRENDİM’

5 yıldır ahşap oyma sanatıyla ilgilendiğini anlatan Mecit Çeliktaş, “Bu sanatla ilgili çok araştırma yaptım. Öğrenme etapları, araştırma ve uygulama basamakları oldu. Büsbütün kendi emeklerimle bu sanatı öğrendim ve geliştirdim. Aslında bu sanat bizim bölgemizle de özdeşleşmiş durumda. Bugün Gürcistan’dan Trabzon’a kadar bu bölgede muhakkak bir oyma stili var. Ben de bu motifleri çalıştım, kendi özgün yorumlarımı kattım. Bu alanda bir biçimim oluştu ve şu anda yeni bir motif çizsem bile onu eskisi ile çok fazla ayırt edemezsiniz. Sanatımı o derecede ilerletmiş bulunuyorum. Gençlerimize bu sanatı öğretip, bizden sonraki jenerasyonlara bu mirası aktarmayı çok isterim. Lakin bu işin iktisadını oluşturma noktasında önemli ıstıraplar yaşıyoruz. Bu iş artık benim hobi olarak yaptığım bir iş değil, ben paramı bu işten kazanıyorum. 5 yılda iyi bir noktaya geldim, kendime olan inancım arttı. Yaptığım çalışmaları görenler de çok beğeniyor” dedi.

‘HER YAPTIĞIM İŞE BİR İSİM KOYUYORUM’

Özel sipariş olarak çift kanatlı bir kapı oyma çalışması yaptığını belirten Çeliktaş, “Öncelikle çizim yapıyorum ve daha sonra oymaya başlıyorum. Her yaptığım işime de bir isim koyuyorum. Örneğin, şu an üzerinde çalışmış olduğum kapının ismi yuvadır. Yapmış olduğum yapıtlarımla aramda bir gönül bağı oluşuyor ve ben bu eserleri sahibine teslim ederken, çok sevdiğim birisinden ayrılıyormuş hissine kapılıyorum. Lakin sonradan onu takıldığı yerde görmek ve o yerde uzun yıllar duracağını bilmek beni memnun ediyor. Umarım yapmış olduğum bütün bu çalışmalar, kuşaklar uzunluğu bir yerlerde durur ve gelecek nesiller da bu yapıtları görür. Benim rastgele bir çalışma saatim yok, çok ağır işleyen bir iş olduğu için sabah erkenden başlıyorum. Yorulduğum vakit da bırakıyorum. Zira eseri oyarak yaptığımız için kendimizi zorlarsak yanılgı yaparız ve bütün işi mahvederiz. O anda insanın başını rahatlatması gerekiyor, bir noktada ağırlaşıp uzun müddet çalıştıktan sonra iskarpelayı bırakıp dinlenmek gerekiyor. Ayrıyeten enstrümanlar yapıyorum, enstrümanları tamir ediyorum, ahşaptan mekanik oyuncaklar da yapıyorum” diye konuştu.